Wodogłowie mózgu u osoby dorosłej

Wodogłowie (wodogłowie) jest chorobą, w której duża ilość płynu mózgowo-rdzeniowego gromadzi się w obszarach mózgu. Przyczyną tego stanu jest naruszenie funkcji produkcji lub wypływu płynu mózgowo-rdzeniowego ze struktur mózgu. Choroba dotyka dzieci i dorosłych. Wodogłowie mózgu u dorosłych jest bardziej złożone niż u dziecka, ponieważ zespolone kości czaszki w obszarze fontanum nie rozpadają się i ciecz zaczyna naciskać na pobliską tkankę mózgową. Wodogłowie często występuje jako powikłanie innych patologii wpływających na układ nerwowy i naczyniowy, struktury mózgu. Według wodogłowia ICD 10, w sekcji "Inne zaburzenia układu nerwowego" wyodrębniono osobny kod G91, w którym typy choroby opisano w punktach 0-9.

Objawy wodogłowia

Objawy opuchnięcia mózgu różnią się znacznie w zależności od postaci choroby. Na ostrą postać patologii charakteryzuje się szybki wzrost ICP i pojawienie się następujących objawów:

Ból głowy - uczucie rozrywające i ściskające oddające oczodoły, jest zakłócane głównie w porannym czasie zaraz po przebudzeniu. Po krótkim okresie bezsenności ich intensywność maleje.
Nudności - pojawiają się razem z bólami głowy głównie rano.
Wymioty nie są związane z pożywieniem, po ataku pacjentowi łatwiej.
Zaburzenia widzenia - uczucie pieczenia w oczach, pojawienie się zamglonego welonu.
Senność jest oznaką dużej akumulacji płynu, szybkiego rozwoju nadciśnienia wewnątrzczaszkowego i prawdopodobieństwa nagłego pojawienia się szeregu objawów neurologicznych.
Objawy przemieszczenia struktur mózgu względem osi pnia mózgu - naruszenie funkcji okoruchowych, nienaturalne położenie głowy, naruszenie oddychania, obniżenie świadomości aż do rozwoju śpiączki.
Ataki epilepsji.

W przewlekłym rozwoju wodogłowia u dorosłego człowieka objawy pojawiają się stopniowo i w mniej wyraźnej postaci. Najczęściej pacjent ma:

Objawy otępienia - splątanie, zaburzenia snu, zmniejszona pamięć i procesy myślowe, zmniejszona zdolność do samoobsługi w domu.
Chodzenie Apraxia jest naruszeniem chodu podczas chodzenia (drżenie, niepewność, nienaturalnie duże kroki), podczas gdy w pozycji leżącej pacjent z przekonaniem demonstruje funkcje motoryczne, imitujące jazdę na rowerze lub chodzenie.
Naruszenie oddawania moczu i akt defekacji - objawia się w zaniedbanych przypadkach w postaci nietrzymania moczu i kału.
Stałe osłabienie mięśni, letarg.
Naruszenie równowagi - na późnym etapie objawia się niemożnością samodzielnego poruszania się lub siedzenia.

Ważne jest, aby odróżnić wodogłowie mózgu u osoby dorosłej zgodnie z opisanymi objawami innych patologii i skonsultować się z lekarzem.

Przyczyny wodogłowia

Płyn alkoholowy wytwarzany przez sploty naczyniowe mózgu, myje jego struktury i jest wchłaniany do tkanek żylnych. Zwykle proces ten jest ciągły, a ilość wytwarzanej i zaabsorbowanej cieczy jest równa. Jeśli jedna z opisanych funkcji zostanie naruszona, dochodzi do nadmiernego gromadzenia się płynu mózgowo-rdzeniowego w strukturach mózgu, co jest główną przyczyną wodogłowia.

Wodogłowie w mózgu osoby dorosłej może wystąpić na tle następujących stanów patologicznych:

Ostre zaburzenia w układzie krwionośnym mózgu spowodowane przez zakrzepicę, udar krwotoczny lub niedokrwienny, pęknięcie tętniaka, krwotok podpajęczynówkowy lub dokomorowy.
Rozwój zakażeń i procesów zapalnych wpływających na ośrodkowy układ nerwowy, struktury i błony mózgu - zapalenie opon mózgowych, zapalenie komór, zapalenie mózgu, gruźlica.
Encefalopatia - toksyczna, pourazowa, alkoholowa i inne jej rodzaje, powodujące przewlekłe niedotlenienie mózgu i jego następczą atrofię.
Guzy o różnej etiologii, rosnące w komórkach komór, pniu mózgu i tkankach okostnych.
Zmiany śródczaszkowe, które powodują obrzęk struktur mózgu i pęknięcie naczyń, a także powikłania pourazowe.
Komplikacje po operacjach chirurgicznych w postaci obrzęku mózgu i kompresji kanałów dopływowych i dopływu krwi.
Rzadkie anomalie genetyczne i defekty ośrodkowego układu nerwowego - zespół Bickers-Adams, Dandy Walker.

W obecności co najmniej jednej z opisanych chorób pacjent powinien wziąć pod uwagę ryzyko rozwoju wodogłowia jako powikłania, a w przypadku pojawienia się charakterystycznych objawów natychmiast zgłosić je lekarzowi prowadzącemu.

Odmiany wodogłowia

Dorosłe wodogłowie jest prawie zawsze określane jako nabyte choroby. W zależności od cech, charakteru pochodzenia i rozwoju, dzieli się na następujące typy:

Z natury pochodzenia:

Otwarty (zewnętrzny) - z powodu złego wchłaniania płynu do ścian naczyń żylnych, jego nadmiar gromadzi się w przestrzeni podpajęczynówkowej, bez zakłóceń obserwowanych w komorach mózgu. Ten typ kropli występuje rzadko, jego progresja prowadzi do stopniowego zmniejszania objętości mózgu i atrofii tkanek mózgu.
Zamknięty (wewnętrzny) - płyn płynny gromadzi się w komorach. Przyczyną tego procesu jest naruszenie jego odpływu przez kanały płynowe, spowodowane procesem zapalnym, zakrzepicą, wzrostem guza.
Hipersekrecja - występuje w przypadku nadmiernej produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego.
Mieszane - do niedawna tego typu wodogłowia zdiagnozowano nagromadzenie płynu jednocześnie w komorach mózgu i przestrzeni podpajęczynówkowej. Obecnie główną przyczyną tego stanu jest atrofia mózgu, a nagromadzenie płynu jest konsekwencją, dlatego ten typ patologii nie dotyczy wodogłowia.

Na wskaźniki ciśnienia wewnątrzczaszkowego:

Hipotensja - zmniejsza się ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego.
Nadciśnienie tętnicze - zwiększają się wskaźniki ciśnienia w CSF.
Normotensyjne - ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest prawidłowe.

W tempie rozwoju:

Ostry - szybki rozwój patologii, okres od pierwszych objawów do głębokiej zmiany w strukturach mózgu wynosi 3-4 dni.
Podostre - choroba rozwija się przez 1 miesiąc.
Przewlekłe - charakteryzujące się łagodnymi objawami, okres rozwoju wynosi 6 lub więcej miesięcy.

Każda z postaci wodogłowia objawia się w postaci pewnych objawów, których obecność pomaga lekarzom w procesie dodatkowej diagnozy w postawieniu prawidłowej diagnozy.

Diagnostyka

Rozpoznanie wodogłowia mózgowego u osoby dorosłej wyłącznie objawami lub objawami jest niemożliwe, ponieważ choroba w żaden sposób nie ujawnia się zewnętrznie, a zły stan zdrowia może być spowodowany innymi patologiami.

Przed rozpoznaniem "wodogłowie" lekarz wyznacza zestaw badań, składający się z następujących metod:

Badanie specjalistów - obejmuje zbieranie informacji o objawach i chorobach, które powodują pojawienie się obrzęku mózgu; przeprowadzenie testów, pozwalających oszacować stopień porażki struktur mózgu i zmniejszenie jego funkcjonalności.
Tomografia komputerowa - badanie wielkości i kształtu komór, części mózgu, przestrzeni podpajęczynówkowej i kości czaszki, określenie ich wielkości i kształtu, obecność guzów.
Rezonans magnetyczny - aby zidentyfikować płyn w strukturach mózgu, określić kształt i ostrość wodogłowia, co pozwoli na wstępny wniosek o przyczynie rozwoju patologii.
Radiografia lub angiografia za pomocą środka kontrastowego - w celu określenia stanu naczyń krwionośnych, stopnia przerzedzania ich ścian.
Cisternografia - wykonywana jest w celu identyfikacji postaci wodogłowia i wyjaśnienia kierunku ruchu płynu mózgowo-rdzeniowego.
Echoencephalography to ultrasonograficzne badanie struktur mózgu pod kątem obecności w nich zmian patologicznych.
Nakłucie lędźwiowe - pobiera się płyn alkoholowy w celu określenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego, badanie jego składu przez stopień zagęszczenia i obecność procesów zapalnych.
Oftalmoskopia - jest prowadzona jako badanie towarzyszące w celu wykrycia zaburzeń widzenia i przyczyn, które je wywołały.

Jeżeli wyniki zakończonego badania potwierdzą obecność płynu w strukturach mózgu, lekarz diagnozuje wodogłowie i zaleca leczenie w zależności od jego postaci.

Leczenie wodogłowia

Przy niewielkiej i umiarkowanej akumulacji płynu w mózgu pacjentowi zaleca się przyjmowanie leków.

Jeśli płyn mózgowo-rdzeniowy wytwarza zbyt wysokie ciśnienie, a życie pacjenta jest zagrożone, wówczas musi on zostać poddany operacji chirurgicznej.

W przypadku wodogłowia ważne jest zmniejszenie ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego w mózgu. W tym celu lekarz przepisuje następujące leki:

Diuretyki (Diacarb, Glimaritis) - w celu usunięcia nadmiaru płynu z organizmu.
Leki przeciwzapalne (Glivenol, Siarczan magnezu) - poprawiają krążenie krwi i przywracają napięcie naczyniowe.
Środki przeciwbólowe (Ketoprofen, Nimesil), tabletki antyglutenowe (Sumatryptan, Imigren) - dla złagodzenia napadów bólu i szeregu objawów neurologicznych.
Glukokortykosteroidy (prednizolon, betametazon) - są wskazane w ciężkim stanie jako środek immunosupresyjny i środek neutralizujący toksyny.
Barbiturany (fenobarbital) - uspokajające, depresyjnie atakujące centralny układ nerwowy.

Terapia farmakologiczna może zmniejszyć ilość płynu w strukturach mózgu i usunąć objawy, ale całkowite wyleczenie nie jest możliwe. W ostrych i zaniedbanych przypadkach, jeśli istnieje wysokie ryzyko śpiączki lub śmierci, pacjent jest poddawany interwencji neurochirurgicznej. W zależności od wskazań i stanu pacjenta z wodogłowiem mózgu, u dorosłych wykonuje się następujące operacje:

Manewrowanie - wycofanie płynu mózgowo-rdzeniowego za pomocą specjalnego instrumentu ze struktur mózgu w jamie ciała, które naturalnie absorbują płyn bez przeszkód. Istnieją rodzaje manewrowania:

przedsionkowo-otrzewnowe - odprowadzanie płynu do jamy brzusznej;
ventriculo-atrial - w prawym przedsionku;
ventriculo-cisternemia - w części potylicznej, oddział dużej cysterny.

Endoskopia - płyn jest odprowadzany przez specjalny cewnik wprowadzony do otworu w czaszce.
Drenaż komorowy - czynność otwarta polegająca na zainstalowaniu zewnętrznego systemu odwadniającego. Ten rodzaj interwencji jest wskazany w przypadkach, w których nie można wykonać innych rodzajów operacji. Kiedy jest wykonywany, istnieje wysokie ryzyko powikłań później.

Konsekwencje wodogłowia

Prognozy lekarzy w diagnozowaniu wodogłowia mózgowego u osoby dorosłej zależą od postaci i zaniedbania choroby. Wykrywanie patologii na początkowym etapie zwiększa prawdopodobieństwo utrzymania skuteczności, a także samodoskonalenia pacjenta w życiu codziennym i społeczeństwie. Aby to zrobić, gdy pierwsze objawy choroby trzeba skonsultować się z lekarzem, regularnie monitorować, a także podjąć zalecane kursy leczenia i rehabilitacji.

Wodogłowie w zaniedbanym stadium zagraża pacjentowi poważnymi komplikacjami i rozczarowującym rokowaniem lekarzy. Powodem tego są nieodwracalne procesy zachodzące w tkankach mózgu, które występują przy przedłużonym ciśnieniu CSF na jego strukturach. Konsekwencje wynikające z zaawansowanego wodogłowia obejmują:

zmniejszenie napięcia mięśni kończyn;
pogorszenie słuchu i wzroku;
zaburzenia psychiczne przejawiające się w redukcji myślenia, pamięci, koncentracji uwagi;
zaburzenia układu oddechowego i sercowego;
zaburzenie równowagi wody i soli;
brak koordynacji;
pojawienie się napadów padaczkowych;
objawy demencji.

Wobec opisanych powikłań i ich ciężkiej ciężkości, pacjentowi przypisano niepełnosprawność, której grupa zależy od tego, jak bardzo może orientować się w społeczeństwie i życiu.

Jeśli choroba postępuje gwałtownie lub mózg prawie całkowicie traci funkcjonalność z powodu atrofii swoich tkanek, wówczas istnieje duże prawdopodobieństwo śpiączki i śmierci.

Wodogłowie: objawy i leczenie

Wodogłowie - główne objawy:

Ból głowy
Konwulsje
Nudności
Wymioty
Pogorszenie widzenia
Senność
Drżenie rąk
Opóźnienie w rozwoju
Utrata słuchu
Apatia
Drżenie
Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe
Zwiększ wzrost głowy
Wybrzuszenie i napięcie fontanelu
Deformacja czaszki
Trudności w utrzymaniu głowy

Wodogłowie, które jest brane również określić jako obrzęk mózgu, oznacza stan, w którym następuje wzrost objętości komory w mózgu, a często - na bardzo imponujących rozmiarach. Wodogłowie, które manifestują objawów wywołanych nadmiernym wytwarzaniem CSF płyn mózgowo-rdzeniowy (komunikacji między komór mózgowych) i jej gromadzenia się we wgłębieniach mózgu pojawia się przede wszystkim u dzieci, ale ma tę chorobę i zachorowalności w innych grupach wiekowych.

Ogólny opis

W stanie normalnym substancja rdzenia kręgowego i mózgu jest stale płukana przez płyn mózgowo-rdzeniowy (płyn mózgowo-rdzeniowy). Alkohol jest bezbarwny, ma przejrzysty wygląd i jednocześnie pełni kilka funkcji, z których najważniejszym jest ochrona mózgu i zapewnienie mu dodatkowego odżywienia. Z zewnątrz krążenie CSF występuje pomiędzy błoną naczyniową a miękką błoną wzdłuż móżdżku i powierzchnią dużych półkul mózgowych. Ta przestrzeń jest zdefiniowana jako podpajęczynówkowy.

Podstawa czaszki pod mózgiem ma dodatkowe miejsca, w których odbywa się nagromadzenie cieczy, są one definiowane jako "cysterny". Te zbiorniki z ich połączenia w różnych kierunkach ze sobą, aby ług przejściowy przestrzeni podpajęczynówkowej w mózgu, a ponadto istnieje również ich połączenie z rdzeniem do przestrzeni podpajęczynówkowej w którym płyn mózgowo-rdzeniowy od szyjki do karty lędźwiową przeprowadza kąpieli rdzeń kręgowy.

Lokalizacja płynu mózgowo-rdzeniowego w mózgu koncentruje się w swoich komorach, których jest niewiele - w półkul mózgowych, istnieją dwie komory boczne, wzdłuż linii środkowej - trzeci. Nieco niższe, przez cienki kanał znajduje się w pniu mózgu, kanał przepływowy płynu jest przenoszona do komory IV, który jest już w zakresie móżdżku i pniu mózgu. To komora za pomocą dwóch bocznych otworów w zbiorniku jest połączony z podstawy mózgu, przechodzi do dolnej części centralnego kanału należącego do rdzenia kręgowego, a następnie rozprowadzić go występuje lędźwiowego dół.

Ogółem objętość płynu mózgowo-rdzeniowego u ludzi wynosi około 150 ml, aw ciągu dnia jego kompleksowa odnowa zachodzi trzykrotnie. Co do czynników powstawania i wchłaniania interesujących nas cieczy, które są bezpośrednio związane z wodogłowiem, można zauważyć, że w stanie normalnym wskaźniki tych procesów odpowiadają poziomowi dynamicznej równowagi. Odpowiednio, w dowolnym czasie utrzymywana jest praktycznie stała objętość cieczy i nacisk wywierany przez nią.

Redundancja akumulacji CSF jest zapewniona dzięki spełnieniu dwóch podstawowych warunków - naruszenia cyrkulacji cieczy i zaburzeń równowagi w formowaniu-absorpcji, w których na tle standardowej wytworzonej cieczy zachodzi znacznie niższa absorpcja. Tak więc oba te mechanizmy działają jako wiodące czynniki w występowaniu wodogłowia i jego rozwoju.

Wodogłowie: główne formy choroby

W praktyce choroby rozróżnia się następujące formy:

Wodogłowie jest powszechne.Charakteryzuje się wzrostem zawartości płynu mózgowo-rdzeniowego w przestrzeni podpajęczynówkowej i komór mózgu.
Wewnętrzny (komorowy). Charakteryzuje się nadmierną zawartością płynu mózgowo-rdzeniowego w komorach.
Zewnętrzny wodogłowie,objawy, które są rzadkie, charakteryzuje obecność nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego w przestrzeni podpajęczynówkowej w identycznych wskaźników w czasie jego normalnej zawartości komór. Rozwój następuje pod próżnią w wyniku atrofii mózgu.

Wewnętrzny wodogłowie: objawy

Ten rodzaj wodogłowia, który pojawia się w wyniku nadmiernego gromadzenia się płynu mózgowo-rdzeniowego w komorach mózgowych, może przejawiać się w postaci wrodzonej lub nabytej. Rozwój wodogłowia tego typu rozpoczyna się w wyniku rozwojowych wad rozwojowych ośrodkowego układu nerwowego, poważnych urazów, procesów zapalnych lub wzrostu nowotworów, które koncentrują się w obszarze błon mózgowych. Obecny przebieg choroby implikuje ostre rozszerzenie w systemie komór mózgowych, a także przerzedzenie rdzenia.

Rozwój wewnętrznego wodogłowia jest również możliwy w sytuacji, w której mózg, w wyniku atrofii lub rozwoju wewnątrzmacicznego, zaczął zajmować mniejszą objętość w czaszce. To z kolei prowadzi do wypełnienia pustej przestrzeni alkoholem.

Podając bezpośrednio objawy, przede wszystkim można zauważyć wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, któremu towarzyszą silne bóle głowy, a także nudności i wymioty, zaburzenia widzenia i słuchu. Małe dzieci doświadczają tej formy frustracji w postaci wybrzuszenia i napięcia fontanelu ze stałym przechylaniem głowy do tyłu i przesunięciem gałek ocznych w dół.

W oparciu o konkretną przyczynę, która przyczynia się do pojawienia się wewnętrznego wodogłowia, możliwa jest zmiana objawów. Choroba może wystąpić w fazie przewlekłej lub ostrej. W przypadku ostrych objawów choroby podstawowej, wobec której wystąpił wodogłowie. Przewlekły etap charakteryzuje się objawami samego wodogłowia, których przebieg jest skomplikowany pod nieobecność koniecznego leczenia.

Zewnętrzne substytucje wodogłowia: objawy

Sam w sobie wodogłowie jest chorobą, która występuje z powodu zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, ale jeśli jest określona bardziej dokładnie, to z powodu nieprawidłowego procesu wchłaniania, płyn wewnątrzczaszkowy wypełnia płyn mózgowo-rdzeniowy. Podobnie choroba dotyka zarówno niemowlęta, jak i osoby w starszym wieku, pomimo różnicy przyczyn. Należy zauważyć, że wodogłowie jest chorobą niezwykle niebezpieczną i złożoną, co w związku z tym wyklucza możliwość zaniedbania leczenia.

Przebieg wodogłowia może wystąpić w postaci otwartej lub zamkniętej, co determinuje różnice w objawach. Jedną z postaci choroby jest zewnętrzne wodogłowie mózgu, którego objawy manifestują się w szczególności w postaci zmniejszenia objętości mózgu i wypełnienia płynu mózgowo-rdzeniowego uprzednio wypełnioną komórkami mózgowymi. Warto zauważyć, że ta forma różni się od innych odmian choroby. A zatem substytucja wodogłowiem, której objawy mogą nie objawiać się przez wiele lat, z powodu wypełnienia pustej przestrzeni płynem, przebiega odpowiednio, bez charakterystycznych bólów głowy i podwyższonego ciśnienia krwi.

Osoby w podeszłym wieku doświadczają wodogłowia głównie na tle dostępnej miażdżycy lub wysokiego ciśnienia krwi. Ponadto rozpoznanie choroby jest możliwe w wyniku procesów wywołanych przez wstrząśnienie mózgu lub nadmierne nadużywanie alkoholu. Wodogłowie jako całość może być rzeczywiste w niezmienności własnego przepływu lub w rozwoju prądu.

Wodogłowie u dorosłych: objawy

Patogeneza (cechy przebiegu i rozwój choroby spowodowane działaniem określonych mechanizmów) określa wodogłowie w następujących odmianach:

Hydrocephalus zgryzu (nie komunikujący się, zamknięty).W tym przypadku odpływ płynu mózgowo-rdzeniowego zostaje zakłócony z powodu zamknięcia sposobów na to. Jako przyczynę zamknięcia określa się skrzeplinę, guz lub proces adhezji, który pojawia się na tle stanu zapalnego. Po zamknięciu w komorach mózgowych dokonuje się selekcji forma proksymalna,przy blokowaniu w cysternach podstawowych - dystalny kształt.
Łączność z wodogłowiem (nieresorbująca, otwarta).Przyczyna pojawienia się jest oparta na naruszeniach procesów absorpcji w układzie żylnym płynu mózgowo-rdzeniowego, który pojawia się w wyniku zakłócenia pracy określonych struktur.
Wodogłowie jest nadmiernie wydzielane. Powstaje w wyniku nadmiernej produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego, na przykład w wyniku brodawczaka powstałego w splotu naczyniowym.

Ponadto wodogłowie mózgowe, którego objawy występują u dorosłych, jest również podzielone na postać ostra - przerwa między momentem rozwoju choroby a występowaniem zjawisk charakterystycznych dla dekompensacji wynosi nie więcej niż 3 dni. W przypadku podostrego ten interwał definiuje się miesięcznie, odpowiednio w ostrym, ponad miesiącu.

Jeśli chodzi o symptomatologię, pojawiają się objawy wskazujące na wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego: bóle głowy, nudności / wymioty, przekrwienie tarczy nerwu wzrokowego (widzenie jest uciskane), przemieszczenie wzdłuż osi mózgu, senność. Po przebudzeniu ból głowy jest najcięższy, co wiąże się ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym podczas snu. Nudności / wymioty są najbardziej intensywne również rano, w niektórych przypadkach ich zakończenie prowadzi do zmniejszenia bólu głowy. Najbardziej niebezpiecznym objawem jest senność, która jest zapowiedzią pojawienia się zaburzeń neurologicznych na dużą skalę.

Ta symptomatologia jest bardziej charakterystyczna dla ostrej postaci. Jeśli chodzi o przewlekły, można zauważyć nieco inny obraz objawów. Dotyczy to w szczególności zmian snu (senność w ciągu dnia, zaburzenia snu w nocy), które następnie przejawiają się w ogólnym stałym zmęczeniu. Bierność pacjentów, ich brak inicjatywy jest zaznaczony. Pamięć krótkotrwała podlega naruszeniom, w szczególności dotyczy to informacji numerycznych.

Ponadto dochodzi do intelektualnych naruszeń o dużej specyficzności, co może nawet wykluczyć możliwość opieki nad pacjentami, nieodpowiednich odpowiedzi na pytania. Istnieje również chodzenie apraksji, w którym pacjent w pozycji leżącej może imitować jazdę na rowerze lub chodzenie, a w pozycji pionowej ruchy te są gwałtownie naruszane. Wśród objawów niestałych i późnych podkreślono również nietrzymanie moczu.

Wodogłowie u noworodków: objawy

W tym przypadku choroba objawia się podobnie jak poprzednie warianty specyficzności występowania. Jest wyjątkowe, że noworodki mają 15-20 ml płynu mózgowo-rdzeniowego, w wieku 12 miesięcy jego objętość wynosi około 35 ml. Wszystkiemu wodogłowie towarzyszy wzrost objętości CSF do 1,5 litra. Warto zauważyć, że edukacja dzieci jest bardziej intensywna niż u dorosłych - aktualizacja może osiągnąć 8 razy dziennie.

Wodogłowie u dzieci, których objawy są pod wpływem wielu powodów, w formacji utero choroby w ogóle wyklucza możliwość wiarygodnego określenia. Z powodu tej choroby dochodzi do charakterystycznej deformacji czaszki, istnieje znacząca przewaga działu mózgu nad sekcją twarzy. W tym przypadku czoło mocno wystaje, a naczynia żylnej powierzchni są określone na skroniach. Dzieci doświadczają silnego rozszerzenia fontaneli, które są zamykane kosztem tego bardzo późno. Objawia się między innymi symptom tzw. "Zachodzącego słońca", któremu towarzyszy przesunięcie oczu w górę, gdzie ukrywają się pod brwiami.

Początek wzrostu głowy ma miejsce na etapie rozwoju wewnątrzmacicznego, w związku z czym późniejszy poród jest trudny. Występuje również objaw w postaci objawów z układu nerwowego: drżenie rąk i podbródka, a także innych części ciała, naruszenie ruchów gałek ocznych, skurcze. Często dołączają również objawy nerwowego układu wegetatywnego (blednięcie skóry, arytmia itp.), Objawowe zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (ból głowy, nudności / wymioty, senność). Progresja wodogłowia charakteryzuje się zacofaniem w rozwoju dzieci, słabym utrzymaniem głowy i biernością. Możliwy jest bezobjawowy przebieg choroby, który prowadzi tylko do jej przypadkowego wykrycia.

Rozpoznanie wodogłowia

W rozpoznawaniu choroby główną rolę odgrywa obrazowanie metodą komputerową lub rezonansu magnetycznego. Dzięki tym badaniom szacuje się stan komór mózgowych, przestrzeni podpajęczynówkowych, wielkość, obciążenie, lokalizację itd. Wyłącznie w prowadzeniu tych badań ze względu na izolację wodogłowia i jego cechy można określić odpowiednią terapię.

Leczenie wodogłowia

Podczas diagnozowania choroby na wczesnym etapie określa się możliwą skuteczność terapii lekowej. W międzyczasie, jeśli wodogłowie nadal będzie się szybko rozwijać, konieczna będzie natychmiastowa interwencja chirurgiczna. Wcześniej jedyną popularną metodą było obejście, ale wymagało tego z powodu niedoskonałości w zastawkach ich systematycznej wymiany.

Zastosowana i endoskopowa wentrykulostomia trzecia (ETV), w której wykonuje się otwór w komorze mózgowej, następnie przepływa przez nią płyn mózgowo-rdzeniowy. W przypadku wrodzonej postaci wodogłowia metoda ta ma zastosowanie w przypadku nieudanego manewrowania lub infekcji w tym procesie. Teraz ta metoda nie jest tak skuteczna, w porównaniu z innymi możliwymi opcjami, jest przepisywana dzieciom od 6 miesiąca życia.

Zastosowanie w leczeniu choroby to innowacyjne metody chirurgiczne, np. Neuroendoskopia - operacja z użyciem neuroendoskopu wyposażonego w mini kamerę, poprzez uzyskanie obrazu, z którego wypływ płynu jest wykonywany przez lekarzy.

W każdej postaci wodogłowia konieczna jest wizyta u neurologa.

Jeśli uważasz, że masz Wodogłowie i objawy charakterystyczne dla tej choroby, neurolog może ci pomóc.

Sugerujemy również skorzystanie z naszej internetowej usługi diagnostycznej, która na podstawie objawów wybiera prawdopodobne choroby.

Nadciśnienie wewnątrzczaszkowe to nic innego jak zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, bardziej znane z powodu powszechności stosowania tej konkretnej definicji. nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, objawy często są spowodowane patologii, które pojawiają się w mózgu, jest utworzony ze względu na wzrost objętości zawartość jamy czaszkowej, w szczególności, że zawartość może być płynem mózgowo-rdzeniowym (CSF), krwi (zastój żylny), płyn śródmiąższowy (obrzęk mózgu ), jak również tkanki obce, które pojawiły się na przykład w wyniku guza mózgu.

Guz mózgu jest chorobą charakteryzującą się nowotworowym uszkodzeniem opon mózgowych, zakończeń nerwowych i czaszki. Ten rodzaj choroby jest bardzo niebezpieczny, ponieważ jeśli go uruchomisz i nie wykonasz operacji na czas, wszystko będzie śmiertelne.

Wodogłowie (SYN obrzęk.) W mózgu u dzieci - choroby charakteryzującej się tym, że wybiera się w nadmiernej ilości płynu mózgowo-rdzeniowego, który nazywany jest również płyn mózgowo-rdzeniowy w wewnętrzne wnęki oraz w jego opon. Przyczyny powstawania choroby są liczne i mogą się różnić w zależności od wieku, w którym powstała patologia. Najczęściej jako czynniki prowokujące przemawiają procesy infekcyjne i onkologiczne, wady wrodzone i trauma porodowa.

Szpiczak mnogi to choroba występująca w układzie krwionośnym i należąca do grupy białaczki paraproteinemicznej. Szpiczak mnogi, objawy, które manifestują powodu występowania limfocytów B guza w najczęstszych przypadkach występuje u osób w podeszłym wieku, a tylko w rzadkich przypadkach możliwe jest jego wygląd w wieku czterdziestu lat.

Wstrząs jest patologicznym stanem, który występuje, gdy uraz głowy jest uzyskiwany w określony sposób. Wstrząsu, którego objawom w żaden sposób nie towarzyszą patologie naczyniowe, towarzyszy nagłe zaburzenie czynności mózgu. Co warte odnotowania jest to, że po otrzymaniu urazu, wstrząs mózgu jest diagnozowany w około 80% przypadków.

Przy pomocy ćwiczeń fizycznych i samokontroli większość ludzi może obejść się bez leczenia.

Wodogłowie mózgu - to, co musisz wiedzieć o chorobie

Wodogłowie mózgu jest poważną chorobą układu nerwowego, która prowadzi do zaburzeń neurologicznych i może zagrozić życiu pacjenta. Ten stan jest wrodzony lub rozwija się w wieku dorosłym. Najbardziej skutecznym leczeniem jest chirurgia.

Przyczyny i typy

Istnieje kilka rodzajów kropli w mózgu, z których każdy ma swoje przyczyny, osobliwości manifestacji i stopień ryzyka dla życia pacjenta. Ogólny mechanizm rozwoju patologii wiąże się z naruszeniem odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego z komór mózgu. U dzieci stanowi to charakterystyczny wygląd, u dorosłych prowadzi do zwiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego (ICP).

Przyczyny wrodzonego wodogłowia:

patologia rozwoju głowy;
uraz w czasie porodu;
choroby dziedziczne;
zakażenie wewnątrzmaciczne;
skutki uboczne leków przyjmowanych przez matkę;
niezdrowy tryb życia rodziców (alkohol, palenie, narkotyki).

Wrodzony obrzęk ma bardziej wyraźny wpływ na rozwój układu nerwowego, prawie zawsze towarzyszą mu zanikowe procesy w mózgu. Przyczyny nabytego wodogłowia:

przeniesione zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu;
konsekwencje uderzeń;
guzy mózgu;
uraz głowy;
powikłania chorób przewlekłych (cukrzyca, gruźlica, patologia naczyniowa).

Uszkodzenie czaszki jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ ich konsekwencje przez dłuższy czas nie mogą powodować wątpliwości ani u ofiary, ani u krewnych. Po udarze lub upadku może upłynąć dużo czasu, zanim osoba zobaczy, że koncentracja stała się trudna, a głowa zbyt często boli.

W zależności od przyczyn, objawów i ciężkości stanu, istnieje kilka klasyfikacji choroby. Z pochodzenia wyodrębniono wodogłowie wrodzone i nabyte. Zgodnie z osobliwościami perkolacji, dzieje się tak:

Zamknięte (zgryz) - na drodze do ujścia płynu mózgowo-rdzeniowego występuje przeszkoda;
otwarty (nieokluzyjnie) - normalna komunikacja między komorami mózgu i krwioobiegu;
nadmierne wydzielanie - wynika z nadmiernej produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego.

Zaakceptowany jest również podział na wodogłowie wewnętrzne (płyn gromadzący się w komorach) i na zewnątrz (w przestrzeni podpajęczynówkowej). Ze względów klinicznych można wyróżnić postać ostrą (do 3 dni), podostra (do miesiąca) i przewlekłą (ponad 30 dni). O dynamice rozwoju patologii:

postępując - najbardziej niebezpieczna forma, charakteryzująca się stopniowym wzrostem objawów;
cofanie - łatwy typ, może odzysk;
stabilny - nie występują znaczące zmiany w stanie.

Jeśli dotyczy to komory, wówczas izolowana jest postać monoventricular, gdy tylko jedna z nich jest zaangażowana w proces patologiczny. Rzadkie warianty przepływu są obustronne i trójdzielne. W tym przypadku dotyczy to kilku komór, a wypływ z nich płynu jest niemożliwy. Takie patologie są trudniejsze i bardziej niebezpieczne, gorzej poddają się leczeniu.

Objawy choroby

Klinikę można warunkowo podzielić na pogorszenie stanu ogólnego, objawów mózgu i ogniskowych. W każdym razie, głównymi szkodliwymi czynnikami są nagromadzenie płynu i zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, zmiany hypotroficzne i zaniki w sąsiadującej tkance nerwowej.

Pogorszenie stanu ogólnego jest raczej nietypową i niewyrażoną symptomatologią, która nie pozwala na jednoznaczną diagnozę. Przejawia się ono łagodnymi bólami głowy, nudnościami, rzadziej - dyskomfortem w oczach, które są napadowe. Oznaki te są najbardziej żywe w wodogłowiu wewnętrznym, a gdy są zewnętrzne, są nieznaczne.

Objawy mózgowe mózgu wiążą się z zaburzeniami odżywiania mózgu, na początkowych etapach towarzyszą im wspólne objawy, gdyż nie reprezentują diagnostyki o dużej wartości. Do takich objawów należą: zespół konwulsyjny, światłowstręt, hałas w uszach, pamięć, uwaga, koordynacja ruchów.

Wyższa wartość dla diagnozy jest reprezentowana przez ogniskowe zjawiska, które są związane z ekspansją komór mózgowych. Dokładnie wskazują obszar zmiany. Najczęściej objawia się jako utrata wrażliwości kończyn, paraliż, napadami częściowymi (jeśli dotyczy jakiś jeden obszar, taki jak ramię lub nogę), może mieć zarówno charakter asymetryczny i symetryczny.

Dzieci pierwszego roku życia tworzą zespół wodogłowia - wzrost objętości głowy, opóźnienie w rozwoju fizycznym i intelektualnym, w tym poważne upośledzenie umysłowe. Przy łagodnej chorobie możliwe jest częściowe przywrócenie funkcji, a dzięki szybkiej interwencji chirurgicznej wodogłowie staje się uleczalne. Jeśli geneza choroby jest spowodowana przyczynami wewnątrzmacicznymi, możliwa jest śmierć małego wodogłowia podczas porodu lub w pierwszym roku życia.

Charakterystyczne objawy patologii u dzieci - nieproporcjonalnie duża głowa, westernizacja gałek ocznych. Wiosna nie pulsuje, wystaje ponad powierzchnię czaszki (przepuklina ciemiączka). Dziecko ciągle płacze, a wręcz przeciwnie, jest bez wyrazu i nie okazuje emocji.

Oddzielnie trzeba powiedzieć o jeszcze jednej postaci choroby - wikary. Jego inna nazwa jest substytutem. Rozwija się głównie u osób starszych. Istotą choroby jest to, że procesy zanikowe w tkance nerwowej są pierwotne, z powodu których zwiększa się objętość formacji, w której gromadzi się płyn mózgowo-rdzeniowy. ICP nie zwiększa się, więc ten typ choroby nazywa się normotensją. Jest to prawie nieuleczalne samo w sobie, ponieważ jest konsekwencją, a nie przyczyną.

Diagnostyka

Obecność wodogłowia u dorosłych określa neurologa lub neurochirurga się u dzieci - neurologa dziecięcego, az oczywistych oznak zmian w kształcie czaszki - pediatry. Lekarz zaczyna wycieczkę po diagnozie, która określa pewne zaburzenia, patologia percepcji (wzrok, słuch), obrzęk żył w głowie, u małych dzieci - wzrost wielkości czaszki, chowania gałek ocznych. Jeśli podejrzewa się nabyte wodogłowie u dorosłych, ważna staje się historia pacjenta: uraz, choroby zapalne itp.

Ale pierwsze miejsce w diagnozie dropsy należy do metod instrumentalnych. Najbardziej informacyjny jest MSCT (multispiralna tomografia komputerowa). Pozwala zobaczyć powiększone komory lub cysternę podpajęczynówkową, a także guzy, jeśli są przyczyną choroby. Ta sama metoda umożliwia rozróżnienie między zamkniętą a otwartą formą patologii.

Echoencephalography (USG mózgu) wyjaśnia stan naczyń, możliwe ryzyko powikłań z ich strony. Metoda jest bardzo ważna, jeśli lekarz przyjmuje, że przyczyną obrzęku jest udar krwotoczny. U noworodków stosuje się podobne badanie - ultrasonografię, która pozwala na identyfikację wodogłowia z powodu przyczyn genetycznych lub traumy podczas porodu.

W celu określenia używane są efekty choroby okulistycznym (podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe mogą powodować jaskry) nakłucia lędźwiowego (przedstawia skład i ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego), określenie neurologicznego stanu pacjenta i wykrywania zaburzeń psychicznych, jeśli w ogóle.

Rozpoznanie różnicowe dorosłych odbywa innych patologii układu nerwowego, przez co procesy degeneracyjne w mózgu, - otępienia, choroby Alzheimera, nowotworów, które nie naruszają odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego.

Wczesnym sposobem wykrywania zaburzeń wrodzonych jest wewnątrzmaciczna definicja rozmiaru i kształtu przeźroczystej przegrody mózgu. Ta struktura składa się z dwóch płytek tkanki mózgowej i małej przestrzeni pomiędzy nimi. Zwykle zawiera alkohol. Pogrubienie i tworzenie torbieli przeźroczystej przegrody jest dość powszechnym zjawiskiem, które z łatwością mija po urodzeniu. O wiele bardziej niebezpiecznym znakiem jest częściowy lub całkowity brak struktury, która prowadzi do istotnych patologii mózgu.

Leczenie chirurgiczne

Operacja jest najskuteczniejszym sposobem na pozbycie się dropsy. W leczeniu stosuje się kilka rodzajów interwencji:

usunięcie przyczyny choroby przy zamkniętej formie (skrzeplina, guz, przegrody);
ominąć bocznik (otwarte) lub forma hipersekrecyjna, jeśli niemożliwe jest wyeliminowanie przyczyny patologii;
Połączone operacje z mieszanym typem.

W większości przypadków lekarz decyduje się na bocznikowanie uszkodzonej komory mózgu. Istotą operacji jest to, że pacjent dostaje się do probówki (przecieku), która usuwa nadmiar płynu ze źródła choroby. Wolny koniec implantu jest wysyłany do jamy brzusznej, rzadko - do przedsionka. Sztuczna komunikacja pozwala pozbyć się niepotrzebnego napoju alkoholowego i doprowadzić go do miejsca, w którym wchłanianie do krwi nie jest zakłócone. Rezultatem jest przywrócenie prawidłowego krążenia alkoholu, zatrzymanie jego akumulacji w jamie czaszki. Jeśli operacja jest wykonywana u dziecka, bocznik jest instalowany "na wzrost" i jest wymieniany co kilka lat. Aby zapewnić, że przeciwne ciśnienie cieczy nie występuje z powodu różnicy ciśnień, jest wyposażone w zawór, którego obwód umożliwia ruch cieczy tylko we właściwym kierunku.

Jeśli można wyleczyć chorobę, eliminuje się czynniki sprawcze: skrzepy krwi i skrzepliny, guzy, zrosty. Takie operacje pozwalają na przedłużenie życia pacjenta. Jeżeli zastosowane środki są niewystarczające, a ciecz nadal się gromadzi, można dodatkowo wykonać bocznikowanie.

Istnieje wiele przeciwwskazań do operacji:

aktywne zapalenie w tkance nerwowej - zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, zapalenie żołądka;
stabilna lub regresywna postać kropli;
nieodwracalne konsekwencje choroby - ślepota, zaburzenia neurologiczne, atrofia półkul mózgowych;
wyczerpanie, ciężkie patologie serca, naczynia krwionośne, układ oddechowy.

Aby zmniejszyć ryzyko, szeroko stosowane są operacje endoskopowe: instalacja i rewizja zastawki, usuwanie krwiaków i małych guzów, niszczenie zrostów i przegród. Jest to istotne w patologii jednomorakularnej, w cięższych przypadkach stosuje się techniki z trepanacją czaszki.

Rehabilitacja i leki

Leki są przepisywane ze stabilną lub regresywną postacią choroby, z przeciwwskazaniami do operacji lub w okresie rekonwalescencji po nim. Wybór leków zależy od stanu pacjenta i nasilenia przebiegu choroby.

Aby poprawić wypływ płynu z mannitolu lub diakarbu, usuwają go do krwioobiegu. Oprócz leków stosuje się diuretyki grupy tiazydowej, na przykład Furosemid. Zapobiega wzrostowi ciśnienia krwi podczas przyjmowania diuretyków oszczędzających potas.

Aby poprawić zaopatrzenie w tkankę nerwową i jej ukrwienie, przepisuje się Detralex, Glicynę i Pyracetam. Jako środki objawowe można stosować leki przeciwdrgawkowe, przeciwzapalne i uspokajające. We wczesnym stadium możliwe jest leczenie w domu, ale jeśli choroba postępuje, konieczne jest udanie się do szpitala. Lekarz zadecyduje, czy jest wystarczająco dużo lekarstw lub interwencji chirurgicznej.

Środki rehabilitacyjne pomagają pacjentowi żyć z konsekwencjami choroby lub zastawki po operacji. Musi ograniczyć aktywność fizyczną, przestrzegać diety ścisłej kontroli płynów i soli. Powinieneś również poddać się regularnej kontroli u neurologa i uczestniczyć w procedurach medycznych.

Komplikacje i prognozy

Jakie jest ryzyko wodogłowia? Prognozy dotyczące choroby należy rozpatrywać osobno dla dzieci i dorosłych. Wrodzone formy spowodowane patologią rozwoju wewnątrzmacicznego uważane są za najpoważniejsze. Najczęściej małe pacjenci rodzą się z nieodwracalnymi uszkodzeniami tkanki nerwowej, które prowadzą do śmierci lub poważnych zaburzeń psychicznych.

Dzieci, które odniosły obrażenia przy porodzie lub w pierwszym roku życia, znacznie częściej naprawiają sytuację, jeśli leczenie rozpocznie się na czas. Jeśli nie, ryzyko niepełnosprawności jest wysokie. W obecności przecieku dziecko rozwija się normalnie, ze względu na plastyczność układu nerwowego, funkcje mózgu są szybko przywracane, ale wymagane są regularne badania i wymiana implantu z rozwojem dziecka.

U dorosłych rokowanie zależy od postaci choroby. Ostry wodogłowie może przejść bez konsekwencji, jeśli jest na czas zaczął leczyć. Przewlekła postać jest podatna na leki lub chirurgiczne usunięcie, wymaga długiej rehabilitacji. Najtrudniej jest z typem substytucji, kiedy wodogłowie jest tylko konsekwencją choroby podstawowej, więc nie ma sensu z nią walczyć.

Najbardziej niebezpieczne komplikacje dropsy:

oligofrenia u dzieci;
paraliż, niedowład kończyn;
napady padaczkowe;
zaburzenia psychiczne;
jaskra i ślepota.

Prognozy dotyczące zdolności do pracy zależą od wyniku manipulacji medycznych. Dzięki udanemu leczeniu możliwe jest powrót dorosłych pacjentów do pracy, a dzieci do nauki i zabawy. Jedynym ograniczeniem jest ćwiczenie fizyczne: pacjenci powinni zachować ostrożność i przestać ćwiczyć, gdy wystąpią nieprzyjemne doznania.

Nieterminowe lub nieskuteczne leczenie prowadzi do utraty zdolności do pracy. Koszt środków rehabilitacyjnych jest dość wysoki, pomimo przywilejów. W najcięższych przypadkach możliwy jest śmiertelny wynik. Młodzi mężczyźni w wieku wojskowym, którzy są wyposażeni w zastawkę, nie są uznawani za zdolnych do służby w wojsku.

Wniosek

Kora mózgowa jest poważną chorobą wymagającą wczesnej interwencji chirurgicznej. Operacja jest najbardziej niezawodnym sposobem leczenia i unikania komplikacji, leków, a nawet bardziej ludowych środków zaradczych, może być wykorzystana jedynie jako dodatkowe i pomocne środki.

Cena środków rehabilitacyjnych, leków i zabiegów chirurgicznych może być wysoka, ale w pełni uzasadnia się, pozwalając pacjentowi na zbliżanie się do poprzedniej jakości życia. Z czasem podjęte środki mogą uratować jego zdrowie.

Wodogłowie

Wodogłowie - zwiększone gromadzenie się płynu mózgowo-rdzeniowego w układzie płynu mózgowo-rdzeniowego. Wodogłowie towarzyszy wielu wrodzonym i nabytym chorobom neurologicznym. Klinicznie objawia się objawy zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego (bóle głowy, mdłości, ciśnienie w oku), objawy ucisku struktur mózgu (przedsionkowy ataksja, zaburzenia widzenia, zaburzenia psychiczne, epi-ataków) oraz objawów charakterystycznych dla tej choroby, które go spowodowało. Diagnoza wodogłowie obejmują rentgenowskie czaszki, badania okulistycznego, Echo-EG (niemowlęta - czaszkowy ultrasonografia), MRI lub CT mózgu. Leczenie chirurgiczne wodogłowie pozwala korygować wady wrodzone systemy CSF prowadzić usunięcie naruszającego obiegu ług struktur mózgowych, aby dostosować odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego z jamy czaszkowej.

Wodogłowie

Wodogłowie w dosłownym tłumaczeniu oznacza "wypukłość głowy". We współczesnej neurologii jest to powszechny zespół kliniczny, który może występować w wielu chorobach, wrodzonych anomaliach lub stanach pourazowych mózgu. Pojawienie się wodogłowia jest związane z niektórymi lub innymi zaburzeniami w układzie płynu mózgowo-rdzeniowego. Pojawienie się wodogłowia dotyka ludzi w każdym wieku. Wodogłowie może występować u noworodków, ma wrodzony charakter, rozwija się u dzieci i dorosłych, towarzyszy procesom zanikowym, które występują w mózgu osób starszych. Najczęściej jednak występuje w praktyce pediatrycznej.

Anatomia płynu mózgowo-rdzeniowego

Zwykle płyn mózgowo-rdzeniowy jest wytwarzany przez sploty naczyniowe połączonych komór mózgu. Największą jego ilość jest utworzony w bocznych komór, gdzie ciecz przedostaje się do komory III, a z niego na wodociągu Sylvius do komory IV. Następnie ciecz dostaje się do podpajęczynówkowego (przestrzeni podpajęczynówkowej), która rozciąga się na całej powierzchni mózgu, a także w kierunku ogonowym odbywa obszar pogranicza czaszkowo iść dalej otacza rdzeń kręgowy na całej jego długości. Płyn mózgowo-rdzeniowy znajdujący się w przestrzeni podpajęczynówkowej jest stale wchłaniany przez skorupę pajęczynówki (sieć) rdzenia kręgowego i mózgu i wchodzi do krwi.

Przyczyny wodogłowia

Do gromadzenia się nadmiernej ilości cieczy w systemie ługu mózgu prowadzi 3 patologicznych mechanizmów: wytwarzanie nadmiernych ilości płynu mózgowo-rdzeniowego lub naruszenia jego alkoholowy ssania zaburzenia obiegu. Podstawą wodogłowia może być jeden z tych mechanizmów lub ich kombinacja. Przyczyny zakłóceń w systemie monopolowego może pracować w okresie życia płodowego i klimatyzowanie wrodzone wodogłowie, lub wpływać na mózg po urodzeniu i spowodować pojawienie się tzw nabytej wodogłowie.

Przyczyny wrodzonej wodogłowie zawierać układ deformacja Alkohol (otwory zarośnięcie magendie i Luschka uszkodzenia w strukturze przestrzeni podpajęczynówkowej, zwężenie zespołem wodociągu Dandy-Walker, etc.), pogranicza czaszkowo nieprawidłowości (Chiari nieprawidłowość wrodzone podstawnej CPM), zakażenia wewnątrzmacicznego (toksoplazmoza, kiła wrodzona, cytomegalia, różyczka), uraz porodowy.

Wodogłowie nabyte może wynikać z procesów zapalnych w mózgu i jej powłoki (zapalenie mózgu, zapalenie pajęczynówki, zapalenie opon mózgowych), traumatyczne uszkodzenia mózgu, zaburzeń naczyniowych (krwotok do komory, udar krwotoczny lub wewnątrzmózgowego krwiakiem krwią wprowadzania komór). Wodogłowie często rozwija się w koloidalnym torbiele III komory i nowotwory śródmózgowych (gwiaździak, rozrodczak, ganglioneuroma, i in.), Które kiełkują z komór mózgowych lub ściskają mózgowo ścieżki przepływu płynu, a tym samym złamanie normalną cyrkulację cieczy i jej wypływ z jamy czaszkowej.

Pojedynczo zanikowa (zastępcza) postać wodogłowia, która pojawia się z powodu śmierci pourazowej lub atrofii mózgu związanej z wiekiem. W tym przypadku płyn mózgowo-rdzeniowy wypełnia przestrzeń, która tworzy się wewnątrz czaszki w wyniku zmniejszenia objętości mózgu. Atroficzny wodogłowie u osób starszych może rozwinąć się na tle naruszenia dopływu krwi do mózgu w miażdżycy naczyń mózgowych, nadciśnienia tętniczego, makroangiopatii cukrzycowej.

Klasyfikacja wodogłowia

Zgodnie z zasadą etiologiczną wyróżnia się wrodzone i nabyte wodogłowie.

Zgodnie z mechanizmem występowania wodogłowie klasyfikuje się do postaci otwartej i zamkniętej. Otwarte wodogłowie wiąże się z nadmiernym wytwarzaniem płynu mózgowo-rdzeniowego lub naruszeniem jego wchłaniania podczas normalnego krążenia alkoholu. Zamknięty wodogłowie jest spowodowane naruszeniem odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego z powodu ucisku, częściowej lub całkowitej obturacji dowolnej części układu płynu mózgowo-rdzeniowego.

W zależności od tego, gdzie ma miejsce nadmierne gromadzenie się płynu mózgowo-rdzeniowego, rozróżnia się wewnętrzne i zewnętrzne wodogłowie. Wewnątrzwydrowemu wodogłowiu towarzyszy nagromadzenie płynu mózgowo-rdzeniowego w komorach mózgu. Zewnętrzny wodogłowie charakteryzuje się nadmiarem płynu mózgowo-rdzeniowego w przestrzeni podpajęczynówkowej i przestrzeni podtwardówkowej.

Zgodnie z osobliwościami wodogłowie klasyfikuje się jako ostre, podostre i przewlekłe. Ostry wodogłowie charakteryzuje się szybkim rozwojem, w którym kilka dni po wystąpieniu pierwszych objawów choroby dochodzi do dekompensacji. Podostry wodogłowie rozwija się w ciągu miesiąca, a przewlekłe - ponad sześć miesięcy.

Rozdzielenie wodogłowia na stabilizowane (kompensowane) i progresywne (wzrastające) ma ogromne znaczenie kliniczne. Ustabilizowane wodogłowie nie rośnie i zwykle płynie z normalnym ciśnieniem CSF. Progresywny wodogłowie różni się nasileniem objawów, któremu towarzyszy wzrost ciśnienia mózgowo-rdzeniowego, słabo ustępuje terapii zachowawczej i prowadzi do atrofii tkanki mózgowej.

Objawy wodogłowia u dorosłych

Gromadzenie się nadmiernej ilości płynu mózgowo-rdzeniowego w ograniczonej przestrzeni czaszki prowadzi do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, co powoduje najbardziej typowe objawy wodogłowia. U dorosłych i starszych dzieci obejmują one: intensywny ból głowy bez bólu przeciwbólowego, nudności, wymioty, uczucie ucisku na gałkach ocznych. Objawy te mogą występować ostro lub stopniowo narastać, mając przejściowy przebieg na początku choroby. Atroficzne wodogłowie często występuje bez objawów zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego i jest wykrywany tylko po dodatkowym badaniu pacjenta.

W większości przypadków wodogłowie towarzyszy symptomatologia neurologiczna, która jest spowodowana zarówno kompresją struktur mózgowych z rozszerzonymi przestrzeniami mózgowo-rdzeniowymi, jak i główną chorobą, która jest przyczyną rozwoju wodogłowia. Najczęstszymi przypadkami wodogłowia są zaburzenia przedsionkowe i wzrokowe. Pierwszą jest ataksja przedsionkowa objawiająca się zawrotami głowy, niestabilnością chodu, hałasem w uszach i głowie, oczopląsem. Z punktu widzenia wzroku może wystąpić znaczny spadek ostrości wzroku, utrata pewnych obszarów pól wzrokowych, stojące dyski nerwu wzrokowego; W długim przebiegu wodogłowia może rozwinąć się atrofia nerwu wzrokowego.

Wodogłowie może wystąpić z zaburzeniami silnika i obszarów sensorycznych: niedowład i paraliż, zwiększonych odruchów ścięgnistych i mięśni, zmniejszenie lub całkowitą utratę wszystkich rodzajów wrażliwości, tworzenia spastyczne przykurcze kończyn. Wodogłowie obturacyjne, ze względu na naruszenie obiegu cieczy w tylnej jamy czaszki, charakteryzuje móżdżku objawy ataksja: brak koordynacji ruchów i chód krupnorazmashistymi nieproporcjonalnych ruchy, zmiany pisma itp..

W niektórych przypadkach, wodogłowie towarzyszy zaburzeń psychicznych, które występują częściej u dorosłych zaburzenia emocjonalne i wolicjonalnej: chwiejność emocjonalna, neurastenii, bezprzyczynowemu euforii z szybkiego przejścia do stanu obojętności i apatii. Z gwałtownym wzrostem ciśnienia wewnątrzczaszkowego, być może agresywnym zachowaniem.

Objawy wodogłowia u dzieci

U dzieci, ze względu na wysoką podatność kości czaszki, nie występuje wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, wodogłowie towarzyszy wzrost wielkości czaszki. U noworodków i małych dzieci wodogłowie charakteryzuje się zbyt dużym rozmiarem głowy, obrzękiem żył skóry głowy, stresem i brakiem pulsacji dużego ciemiączka, obrzękiem krążków nerwu wzrokowego. Często pojawia się symptom "zachodzącego słońca" - ograniczającego ruchy gałek ocznych do góry. Może występować rozbieżność szwów czaszki. Tappingowi na czaszce towarzyszy charakterystyczny dźwięk (objaw "pękniętego garnka"). U dzieci w pierwszym roku życia wodogłowie powoduje opóźnienie rozwojowe. Później zaczynają trzymać głowy, odwracać się, usiąść i chodzić.

Dzieci z ciężkim wodogłowiem różnią się sferycznym kształtem głowy, jej zbyt duże rozmiary, głęboko osadzone oczy, wystające uszy, przerzedzenie skóry głowy. Może wystąpić zmniejszenie widzenia, zwiększenie napięcia mięśni w kończynach dolnych oraz nieprawidłowości nerwów czaszkowych. W przeciwieństwie do dorosłych, w dzieciństwie wodogłowie częściej towarzyszą nie zaburzenia emocjonalne, ale niewydolność intelektualna. Dzieci z wodogłowiem są zwykle nieaktywne i otyłe. Są apatyczne, nie mają inicjatywy, nie mają cech rówieśników przywiązania do krewnych. Zmniejszenie stopnia wodogłowia często prowadzi do zwiększenia zdolności intelektualnych i aktywności dziecka.

W wieku młodzieńczym wodogłowie często występuje ostro przeciwko chorobie zakaźnej, psychicznej lub fizycznej traumie. W tym przypadku towarzyszy mu intensywny ból głowy, liczne wymioty, bradykardia. Możliwe są ataki utraty przytomności, czasem konwulsyjne ataki. W niektórych przypadkach obserwuje się epizodyczne psychozy z zespołem halucynacyjnym lub urojeniowym.

Rozpoznanie wodogłowia

Objawy kliniczne wodogłowia są zwykle tak charakterystyczne, że pozwalają neurologowi podejrzewać obecność przy pierwszym badaniu pacjenta. Aby określić stopień i postać wodogłowia, a także określić chorobę podstawową, przeprowadza się dodatkowe badania: radiografię, ultrasonografię, obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny.

Podczas radiografii czaszki w przypadku wodogłowia ujawnia się przerzedzenie kości czaszki i rozbieżność połączeń między nimi; Na wewnętrznej powierzchni sklepienia czaszki obserwuje się symptomy "odcisków palca". Wodogłowie spowodowane zwężeniem drogi wodnej mózgu towarzyszy zmniejszeniu objętości tylnego dołu czaszki na zdjęciach radiologicznych czaszki. Natomiast wodogłowie w zespole Dandy'ego-Walkera charakteryzuje się zwiększeniem objętości tylnego dołu czaszkowego na craniogramach. Wodogłowie, gdy jedna z komunikatów międzykomorowych jest zamknięta, pojawia się na czaszce przez asymetrię czaszki. Jednak we współczesnej praktyce klinicznej, w obecności bardziej pouczających metod badawczych, takich jak MRI, MSCT i CT mózgu, radiografia ma jedynie pomocniczą wartość w diagnostyce wodogłowia.

Z metod diagnostyki ultrasonograficznej w wodogłowiem zastosowano echoencefalografię, która pozwala określić stopień wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Dzieci pierwszego roku życia mogą mieć obraz ultrasonograficzny mózgu za pomocą otwartego fontanelu za pomocą ultrasonografii.

Ocenę zaburzeń widzenia i stanu tarcz nerwu wzrokowego dokonuje okulista. Co do zasady, lista okulistycznych badań wodogłowia obejmuje oftalmoskopię, oznaczanie ostrości wzroku i perymetrię.

Tomograficzne metody diagnostyczne pozwalają określić charakter wodogłowia, określić miejsce okluzji płynów mózgowo-rdzeniowych lub obecną anomalię wrodzoną, aby zdiagnozować przyczynę choroby (guz, torbiel, krwiak itp.). Z wodogłowiem, najbardziej informacyjnym zastosowaniem MRI mózgu.

W przypadku braku przeciwwskazań do wykrycia choroby wywołującej, możliwe jest wykonanie punkcji lędźwiowej, a następnie badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. Jeśli istnieje podejrzenie zaburzeń naczyniowych, pokazano MRA naczyń mózgowych. Wrodzone wodogłowie o etiologii infekcyjnej wymaga przeprowadzenia diagnostyki PCR w celu określenia rodzaju infekcji, która ją spowodowała.

Leczenie wodogłowia

Wybór metody leczenia wodogłowia zależy od jego etiologii. Terapia konserwatywna jest często wykonywana z nabytym wodogłowiem, wywołanym przez choroby zapalne, przenoszone przez CCT, krwotok do komór serca. Choroba jest leczona, a leki moczopędne (acetazolamid, furosemid) są przepisywane w celu zmniejszenia stopnia wodogłowia i zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego.

Wrodzone wodogłowie zwykle wymaga interwencji chirurgicznej mającej na celu naprawienie podstawowej wady rozwojowej. Jeśli wodogłowie jest spowodowane obecnością procesu objętościowego w mózgu, jest on również leczony metodą chirurgiczną. Zgodnie ze wskazaniami wykonuje się usunięcie krwiaka śródczaszkowego, operacje usunięcia guzów, rozwarstwienie lub całkowite wycięcie ropnia mózgu, rozdzielenie zrostów w zapaleniu pajęczynówki itp.

W przypadkach, gdy wyeliminować przyczynę wodogłowia przeciek nie jest możliwe zastosowanie operacji: kistoperitonealnoe obwodnicę, endoskopową dolny ventrikulotsisternostomiya III komory komorowo pomostowania lyumboperitonealnoe, drenaż zewnętrzny komór. Są one zorientowane w celu utworzenia dodatkowych ścieżek odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego z jamy czaszkowej. manewrów może być prowadzone jako dodatek do chirurgicznego leczenia choroby podstawowej, jeśli w trakcie tej operacji nie można przywrócić normalną cyrkulację płynu mózgowo-rdzeniowego.